Czyli o co zadbać wybierając dobrą szkołę językową dla małego dziecka?
Kiedy decydujemy się na wybór szkoły językowej dla swoich dzieci, z pewnością szukamy takiej, która
może pochwalić się sprawdzoną i przyjazną dla dzieci metodą nauczania. Niemniej nawet za
najlepszym programem stoi człowiek. Nauczyciel. I to od niego w największym stopniu zależy, jakie
wrażenie z zajęć odniesie nasze dziecko. Jak w takim razie upewnić się, że dokonujemy dobrego
wyboru? Można to zrobić wcielając się w różne role, niczym nasz ulubiony aktor. Skoro dzieci to
potrafią, to my – rodzice chyba też?
Sprawdź, czy teren jest czysty, jak funkcjonariusz BOR.
O ile czytelniku sięgnąłeś do mojego pierwszego artykułu w Akademii Rodzica, to wiesz już, że
zapewnienie Maluchowi inspirującego i bezpiecznego otoczenia ma kolosalne znaczenie dla jego
motywacji. Dlatego rozejrzyj się po szkole i klasach. Wciel się w rolę funkcjonariusza BOR,
sprawdzającego teren. Czy w sali nie będzie za dużo dzieci? Czy dzieci będą w różnym wieku i istnieje
zagrożenie, że większe dziecko wpadnie w zabawie na mniejsze? Czy umeblowanie jest bezpieczne?
Czy jest wystarczający dopływ światła? Czy w miesiącach zimowych zadbano o oczyszczacze
antysmogowe?
Oceń wnętrze jak Kevin Systrom, który za godzinę ma rozmowę z Markiem Zuckerbergiem w sprawie sprzedaży Instagrama.*
Wyobraź sobie, że za kilkadziesiąt minut czeka Cię być może rozmowa życia, do której chcesz się jak
najlepiej przygotować. Potrzebujesz idealnego miejsca do skupienia się a jednocześnie na tyle
inspirującego, żeby zaczarować swoją prezentacją odbiorców. Rozejrzyj się. Czy pomieszczenie robi
zachęcające wrażenie? Czy jest przytulne, chce się po nim chodzić, biegać, siadać na podłodze? Jak
wygląda oświetlenie? Czy stwarza fajną atmosferę? Jak wyglądają ściany? Czy inspirują do myślenia,
zaciekawiają, ale nie przeszkadzają w skupieniu? Ile w sali jest przedmiotów? Czy są tylko te, których
rzeczywiście dzieci potrzebują w zajęciach? Czy pomagają utrzymać uwagę i zainteresowanie?
Kiedy już zbadasz teren i wstępnie będziesz na „tak”, wyślij VIPa na inspekcję.
Oczywiście chodzi mi o lekcję pokazową, w której uczestniczyć będzie Twoje dziecko. To jest kluczowy
test, bo pokaże, czy dziecko jest gotowe i chce wejść w proponowany mu typ zajęć. Jeśli chodzi już do
przedszkola, to może mu być łatwiej, ale pamiętajmy, że po południu dzieci mogą już być bardzo
zmęczone. Z kolei dzieci bez doświadczeń żłobkowych i przedszkolnych mogą potrzebować więcej
czasu na adaptację do sytuacji zabawy i zajęć w grupie.
Poznaj nauczyciela. Tak zwyczajnie, po koleżeńsku.
Bądź po prostu sobą, wyciągnij rękę i spójrz nauczycielowi w oczy. Popatrz na niego z perspektywy
zatroskanego rodzica. Czy jest ciepły czy raczej z dystansem? Czy się uśmiecha, czy jest bardzo
poważny? Czy cię słucha, czy ucieka myślami gdzieś indziej? Czy dostrzega niuanse, czy jest sztywny w
swoich poglądach? Dlaczego pracuje z dziećmi? Co go w tej pracy pasjonuje? A może sam jest
rodzicem? Porozmawiajcie jak dwoje ludzi, którym bliskie jest dobro najmłodszych. Po rozmowie daj
sobie czas na zastanowienie i wchłonięcie wszystkich doznań ze spotkania. Po jakimś czasie
poczujesz, czy to jest osoba, z którą chcesz zostawić swojego synka czy córkę.
Pobaw się teraz trochę w psychologa. To jest najciekawsza część.
Czy nauczyciel potrafi być dobrym motywatorem? Zbadaj, czego wymaga od dzieci i jak rodzi sobie
z presją rodziców na wyniki.
To może być bardzo delikatny i trudny temat dla nauczyciela. I wprawić go w zakłopotanie. Przecież
nie wie, z kim ma do czynienia. Czy z rodzicem, który będzie wypytywał dziecko po lekcji o nowe
słówka czy może z kimś, komu przede wszystkim zależy, aby dziecko bez oczekiwań oswajało się z
językiem. Może lawirować w odpowiedziach. Warto tu dopytać, jaki jest jego osobisty pogląd na tę
kwestię. Jako rodzic i z perspektywy podejścia RIE (czytaj raj) rekomenduję, żeby wybierać takich
nauczycieli, którzy nie będą wywierać presji na wynik i wyjaśnią rzeczowo rodzicom, dlaczego to jest
dla ich pociech korzystne.
Czy nauczyciel potrafi być dobrym opiekunem? Zapytaj, jak reaguje, kiedy dziecko zaczyna płakać i
nie chce uczestniczyć w zajęciach.
Małe dzieci są nieprzewidywalne. Może się zdarzyć, że się rozpłaczą i będą chciały „do mamy”. Co
wtedy? Jak zareaguje nauczyciel? Ma przecież całą grupę pod opieką… Przerwie zajęcia i poświęci
chwilę płaczącemu dziecku, czy je zignoruje? Czy będzie łagodny czy zirytowany sytuacją? Jak ją
wykorzysta z korzyścią dla reszty dzieci?
„Przecież ci się podobało”, czyli pułapka konsekwencji.
Bez względu na to, jak dziecko zareagowało na lekcji testowej, nie przestawaj go obserwować. Może
spróbujecie znowu za kilka miesięcy, bo dziecko nie było jeszcze gotowe. A może po kilku lekcjach
zauważysz u niego nagłą zmianę i niechęć do zajęć. Zbadaj, o co w tym chodzi. Może to przejściowa
sytuacja nie związana nawet z lekcjami. Często pora dnia może mieć znaczenie. Zaproponuj jakąś
zmianę. Może też być tak, że dziecko zrezygnuje tuż przed drzwiami albo źle będzie czuć w czasie
zajęć. Bądź czujny. Lepiej odpuścić, jeśli widzimy problem niż naciskać. Jeśli dziecko będzie nam ufać
a dla nas priorytetem będzie relacja z nim, to szybko dowiemy się, w czym rzecz i kolejne próby będą
miały większe szanse powodzenia.
Im dłużej jesteśmy rodzicami, tym mocniej doświadczamy, jakiego wysiłku wymaga od nas
elastyczność i jak trudną umiejętnością jest empatia. Tylko czemu się dziwić. Nikt nie powiedział, że
będzie łatwo. Ale przynajmniej możemy pobawić się czasami w teatr. I być jak John Malkovich.
*Instagram został sprzedany Facebookowi w 2012 roku za okrągły miliard dolarów. Wszyscy
uczestnicy spotkania świetnie znali angielski.
Tomasz Smaczny
Popularyzator filozofii rodzicielskiej RIE (czytaj raj) i zaangażowanego ojcostwa.
TastyWayOfLife.com
Twórca pierwszego niezależnego programu dla świeżo upieczonych rodziców
Pierwsze100dnizMaluszkiem.pl
